Zaangażuj wszystkich w zadawanie pytań, generowanie pomysłów i sugestii (12 min)

Co daje nam ta struktura? Pozwala błyskawicznie zaangażować wszystkich, niezależnie od wielkości grupy, w generowanie lepszych pomysłów szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Można wykorzystać know-how i pobudzić uśpioną wyobraźnię uczestników. Struktura umożliwia otwartą i twórczą konwersację oraz selekcjonowanie pomysłów i rozwiązań w błyskawicznym tempie. Najważniejsze jest jednak to, że uczestnicy są autorami pomysłów. Znacznie ułatwia to procedowanie zmian, bo nikogo nie trzeba przekonywać do wspólnie wypracowanych rozwiązań.

Pięć elementów struktury (Minimalne ramy)

1. Zaproszenie uczestników

• W odpowiedzi na zaprezentowany problem, zadanie do rozwiązania lub też wspomnianą propozycję, zadaj pytanie (np. Jakie możliwości widzicie, by zrobić postępy w obszarze tego wyzwania? Jak poradzilibyście sobie z tą sytuacją? Jakie pomysły lub akcje rekomendujecie?).

2. Zaaranżowanie przestrzeni i potrzebne materiały

• Nieograniczona liczba grup
• Przestrzeń dla uczestników do pracy twarzą w twarz w parach i czwórkach
• Stoły i krzesła (opcjonalnie)
• Papier do notowania spostrzeżeń i przemyśleń w grupach

3. Aktywność uczestników 

• Wszyscy w grupie są zaangażowani (często z wykluczeniem facylitatora).
• Wszyscy mają jednakowe szanse na wniesienie swojego wkładu.

4. Podział na grupy 

• Samodzielnie, później w parach, następnie w czwórkach, na końcu całą grupą

5. Instrukcja „krok po kroku” i ramy czasowe

• Samodzielna refleksja uczestników nad wyzwaniem zdefiniowanym w postaci pytania (np. Jakie możliwości TY widzisz, by poczynić postępy w obszarze tego wyzwania? Jak poradziłbyś/poradziłabyś sobie z tą sytuacją? Jakie pomysły lub akcje rekomendujesz?). Czas: 1 min
• W oparciu o idee sformułowane wcześniej samodzielnie, wygenerujcie pomysły w parach. Czas: 2 min
• Połączcie się w czwórki i rozwińcie pomysły par. Zwróćcie uwagę na podobieństwa i różnice. Czas: 4 min
• Zadaj pytanie: „Który z pomysłów wyróżniał się w waszej dyskusji?”. Każda grupa dzieli się jedną ważną ideą ze wszystkimi uczestnikami. Powtórz cykl wedle potrzeby. Czas: 5 min

Co można zyskać?

• Zaangażować każdą osobę w poszukiwanie odpowiedzi.
• Uniknąć nadmiernego udzielania pomocy i błędnego koła przesadnej kontroli/zależności.
• Stworzyć bezpieczną przestrzeń do wyrażania poglądów, gdzie każdy głos – bez względu na stanowisko osoby, od której pochodzi – ma tę samą wartość.
• Wyartykułować „ciche” rozmowy i wzbogacić wkład do dyskusji.
• Podnieść jakość obserwacji i wglądu przed wyrażeniem swojego zdania publicznie.
• Stworzyć grunt dla osiągnięcia porozumienia lub wypracowania wspólnego stanowiska.

Podpowiedzi dla prowadzącego

• Upewnij się, że nastąpiła cicha autorefleksja, zanim uczestnicy połączyli się w pary.
• Poproś uczestników o sporządzanie notatek w trakcie samodzielnej pracy.
• Użyj sygnałów dźwiękowych do sygnalizowania kolejnych kroków.
• Pilnuj ram czasowych. W razie potrzeby powtórz cykl.
• W trakcie części „Wszyscy” ogranicz dyskusje w dużej grupie do wypracowania trzech, czterech pomysłów.
• W trakcie części „Wszyscy” skorzystaj z pomocy facylitatora lub skryby, aby zapisać pomysły, którymi grupy się nie podzieliły.
• Poproś każdą grupę o podzielenie się jednym pomysłem, bez powielania pomysłów już wspomnianych.
• Chroń i oddziel proces wytwórczy od wspólnej dyskusji końcowej.
• Powstrzymaj się przed szybkim wyciąganiem wniosków; wizualizuj pomysły; nie ograniczaj kreatywności!
• Kiedy zaobserwujesz stagnację, zaproś grupę do innej formy wyrażania się (np. improwizacja, rysunek, opowiadanie historii). 
• Pilnuj, by podczas części wspólnej w grupie toczyła się tylko jedna dyskusja.
• Zrób kolejną rundę, gdyby nie udało się dotrzeć do sedna.

Komentarz autorski do struktury wraz z dyskusją można znaleźć na kanale „Media Changemakers” – Liberating Structures Series. Episode 2. 1-2-4-All: https://vimeo.com/93869810 (materiał w języku angielskim – przyp. tłum.).

Modyfikacje struktury

• Zapisuj w sposób graficzny pomysły pojawiające się w grupach. 
• Używaj karteczek samoprzylepnych w kroku drugim oraz trzecim.
• Wykorzystaj pomysły wypracowane w innych strukturach: Design StoryBoards, Improv Prototyping, Ecocycle Planning.
• Przejdź od grup 4-osobowych do grup 8-osobowych, aby uzyskać konsensus. Liz Rykert nazywa to Ośmiornicą!

Przykłady zastosowań

• Użyj po przemówieniu lub prezentacji, aby uzyskać bogatą informację zwrotną (pytania, komentarze, pomysły), zamiast kierować do publiczności ogólne: „Czy ktoś ma jakieś pytania?”.
• Grupa menedżerów skorzystała z dwóch rund 1-2-4-All do zmiany formuły nudnego cotygodniowego spotkania.
• Dla spontanicznej konwersacji, która rozpoczyna się po ogłoszeniu tematu spotkania.
• Dla grupy, która została zebrana w celu zaadresowania problemu lub okazji do poczynienia innowacji.
• Dla odblokowania dyskusji, która ugrzęzła lub stała się dysfunkcyjna.
• Zamiast lidera mówiącego ludziom, co powinni myśleć i robić (często nieświadomego swoich akcji).
• Dla grupy, która ma tendencję do bycia pod zbyt dużym wpływem swojego lidera.
• Craig Yeatman opowiedział o zastosowaniu 1-2-4-All do wsparcia procesu podejmowania decyzji o fuzji. Przeczytaj historię Craiga „Inclusive High-Stakes Decision Making Made Easy” w trzecim rozdziale książki The Surprising Power of Liberating Structures: Simple Rules to Unleash A Culture of Innovation (H. Lipmanowicz, K. McCandless).

Źródło

Liberating Structures opracowane przez Henriego Lipmanowicza oraz Keitha McCandlessa.

Materiały dodatkowe

Powyżej: Struktura 1-2-4-All ożywia i wspiera zaangażowanie. Warsztaty w Peru

Powyżej: Wiele par podczas „równoczesnego przetwarzania” wspólnego problemu. Warsztaty w Seattle