Przejdź od myślenia „albo-albo” do solidnych rozwiązań uwzględniających obie perspektywy (1 godz. 20 min)

Istnieją dwa rodzaje prawd. Są prawdy trywialne, których zaprzeczenie jest bezsensowne, ale istnieją też prawdy głębokie, których zaprzeczenie jest równie prawdziwe.

– Niels Bohr

Co daje nam ta struktura? Pomaga grupie przejść od konfliktów typu „albo-albo” do rozwiązań uwzględniających obie perspektywy. Pozwala zaangażować wszystkich w bardziej wnikliwe strategiczne myślenie, wzajemne zrozumienie i wspólne działania poprzez jednoczesne czerpanie z lepszej integracji, jak i większej autonomii. Pochylenie się nad paradoksami ujawni okazje do zwiększenia efektywności, dzięki takim pytaniom jak: „Jaki mix zintegrowanej kontroli i autonomicznej wolności pozwoli nam poczynić postęp w drodze do celu?”, „Gdzie spotyka się nasza potrzeba standaryzacji i zgodności z koniecznością dokonywania lokalnych usprawnień i pracy w duchu kreatywnej adaptacji?”. Dzięki temu podejściu struktura pozwala uniknąć radykalnych zmian w globalnej strategii, tak często doświadczanych przez organizacje.

Pięć elementów struktury (Minimalne ramy)

1. Zaproszenie uczestników

• Zaproś grupę do eksploracji pytań: „Jak najsprawniej osiągniemy nasz cel? Czy poprzez lokalną autonomię, indywidualnie dostosowane rozwiązania, konkurencję i wolność w zakresie działań jednostek/oddziałów? Czy może korzystniejszym będzie zwiększenie stopnia integracji, standaryzacji oraz kontroli? Może najlepsze okaże się zastosowanie obu tych strategii?”.

2. Zaaranżowanie przestrzeni i potrzebne materiały

• Krzesła dla grup 4-osobowych, z opcjonalnym użyciem małych stołów
• Arkusz „Integrated~Autonomy” wręczony każdemu z uczestników oraz jeden dodatkowy dla całej grupy, zawieszony na ścianie
• Papier do spisywania wykonywanych aktywności i planowanych działań

3. Aktywność uczestników 

• Wszyscy liderzy struktur zarówno globalnych, jak i lokalnych, związani z omawianym problemem, są zaangażowani w ćwiczenie.
• Wszyscy mają równe szanse na wniesienie swojego wkładu.

4. Podział na grupy 

• Praca samodzielna
• Grupy 4-osobowe 
• Całą grupą

5. Instrukcja „krok po kroku” i ramy czasowe

• Zaproponuj użycie Integrated~Autonomy do pracy z określonym problemem, pytając: „Jak to możliwe, że możemy być jednocześnie bardziej zintegrowani i autonomiczni?”. Pokaż uczestnikom przykłady z poprzednich warsztatów. Czas: 5 min
• Używając 1-2-4-All, wygenerujcie listę akcji do wykonania, pytając: „Gdzie dostrzegacie tarcie na styku konieczności standaryzacji i potrzeby indywidualnego dostosowania?”. Czas: 10 min
• Poproś uczestników, żeby w grupach 4-osobowych wybrali jedną akcję z listy i odpowiedzieli na pytania: „Jakie jest uzasadnienie dla standaryzacji?” oraz „Jakie jest uzasadnienie dla indywidualnego dostosowania?”. Czas: 10 min
• Używając 1-2-4-All, opracujcie kroki na drodze do standaryzacji. Następnie powtórzcie ćwiczenie, by określić kroki na drodze do indywidualnego dostosowania. Czas: 10 min
• Zadaj pytanie: „Które z tych akcji wspierają zarówno standaryzację (grupa A), jak i indywidualne dostosowanie (grupa C). Zobacz: Rysunek poniżej. Czas: 5 min
• Zapytaj: „Jakie modyfikacje lub kreatywne pomysły mogą pomóc nam przenieść niektóre z akcji grup A i C do grupy B. Zobacz: Rysunek poniżej. Czas: 15 min
• Wykorzystując 1-2-4-All, dokonajcie priorytetyzacji najbardziej obiecujących akcji, które wspierają zarówno standaryzację, jak i indywidualne dostosowanie.
• Dopracujcie akcje poprzez użycie ciągów Liberating Structures.

Poniżej: Materiały pomocne w pracy z Integrated~Autonomy.

Co można zyskać?

• Opracować innowacyjne strategie.
• Uniknąć oderwanych od rzeczywistości lub skrajnych wahań w polityce, programach czy strukturach.
• Zidentyfikować ważne paradoksalnie uzupełniające się pary, które w efektywny sposób wspierają podejmowane decyzje.
• Ocenić decyzje poprzez pytanie: „Eskalujemy w jedną stronę czy może wspieramy obie potrzeby?”.
• Ocenić i uruchomić nowe strategie.

Podpowiedzi dla prowadzącego

• Na start dobierz takie pytanie, które jest wyważone, ale jednocześnie pobudza ciekawość w poszukiwaniu skutecznego rozwiązania. Unikaj sformułowania przewrotnego pytania w sposób, który przesłoni jedną ze stron, jak np: „Jak nasze starania na drodze do integracji naszej organizacji niszczą lokalną autonomię?”. Postaraj się, aby pytanie w równej mierze doceniało obie perspektywy: „Co powoduje, że nasze działania wspierają jednocześnie integrację, jak i lokalną autonomię?”.
• Sięgaj do doświadczenia, jak i do wyobraźni ludzi, pytając: „W jaki sposób możemy wspierać obie potrzeby jednocześnie?”.
• Celem jest osiągnięcie wierności w kilku kluczowych globalnych aspektach oraz pozwolenie na różnorodność we wszystkich lokalnych potrzebach.
• Śmiech i westchnienia mogą wskazywać na postęp.
• Może zaistnieć konieczność zachęcenia grupy do przeprowadzenia wielu eksperymentów jednocześnie.
• Osiągnięcie szybkich rezultatów bywa często niemożliwe. W takich wypadkach może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia kolejnych rund Integrated~Autonomy.
• Na początku napięcie pomiędzy dwoma perspektywami bywa zwykle mało widoczne. Gdyby jednak w trakcie ćwiczenia grupa ugrzęzła lub zaczęła się nadto polaryzować, poproś uczestników o przejście na drugą stronę i zajęcie się argumentacją wspierającą alternatywne stanowisko.

Modyfikacje struktury

• Czynienie postępów z wykorzystaniem struktury Integrated~Autonomy może otworzyć nowe możliwości dla całej organizacji, gdyż ludzie zaczną rozumieć, że wiele skutecznych strategii to rozwiązania uniwersalne. Kiedy tylko to zauważysz, skorzystaj z Min Specs dla określenia tego, co jest konieczne, a co nie jest.
• Zastąp współpracę i konkurencję integracją i autonomią.

Przykłady zastosowań

• Dla menedżerów struktur szpitalnych, w celu stworzenia korzystnych kontraktów dla zarządzania wieloma lokalnymi szpitalami w danym regionie
• Dla grupy przywódców politycznych próbujących zrozumieć, jaki zakres decyzyjności  powinien być możliwy na poziomie federalnym/państwowym, a jaki na lokalnym.
• Dla ekspertów zajmujących się profilaktyką i kontrolą zakażeń, próbujących stworzyć globalne regulacje, które nie tłumią potencjalnych lokalnych innowacji.

Źródło

Liberating Structures opracowane przez Henriego Lipmanowicza i Keitha McCandlessa.