Przejdź do treści
Rysunek ukazujący dwa znaki zapytania: jeden w normalnej pozycji i jeden do góry nogami

Integrated~Autonomy

(Integracja~Autonomia)

Przejdź od myślenia „albo-albo” do solidnych rozwiązań uwzględniających obie perspektywy (1 godz. 20 min)

Istnieją dwa rodzaje prawd. Są prawdy trywialne, których zaprzeczenie jest bezsensowne, ale istnieją też prawdy głębokie, których zaprzeczenie jest równie prawdziwe.

Niels Bohr

Co daje nam ta struktura? Pomaga grupie przejść od konfliktów typu „albo-albo” do rozwiązań uwzględniających obie perspektywy. Pozwala zaangażować wszystkich w bardziej wnikliwe strategiczne myślenie, wzajemne zrozumienie i wspólne działania poprzez jednoczesne czerpanie z lepszej integracji, jak i większej autonomii. Pochylenie się nad paradoksami ujawni okazje do zwiększenia efektywności, dzięki takim pytaniom jak: „Jaki mix zintegrowanej kontroli i autonomicznej wolności pozwoli nam poczynić postęp w drodze do celu?”, „Gdzie spotyka się nasza potrzeba standaryzacji i zgodności z koniecznością dokonywania lokalnych usprawnień i pracy w duchu kreatywnej adaptacji?”. Dzięki temu podejściu struktura pozwala uniknąć radykalnych zmian w globalnej strategii, tak często doświadczanych przez organizacje.

Pięć elementów struktury (Minimalne ramy)

1. Zaproszenie uczestników

  • Zaproś grupę do eksploracji pytań: „Jak najsprawniej osiągniemy nasz cel? Czy poprzez lokalną autonomię, indywidualnie dostosowane rozwiązania, konkurencję i wolność w zakresie działań jednostek/oddziałów? Czy może korzystniejszym będzie zwiększenie stopnia integracji, standaryzacji oraz kontroli? Może najlepsze okaże się zastosowanie obu tych strategii?”.

2. Zaaranżowanie przestrzeni i potrzebne materiały

  • Krzesła dla grup 4-osobowych, z opcjonalnym użyciem małych stołów
  • Arkusz „Integrated~Autonomy” wręczony każdemu z uczestników oraz jeden dodatkowy dla całej grupy, zawieszony na ścianie
  • Papier do spisywania wykonywanych aktywności i planowanych działań

3. Aktywność uczestników 

  • Wszyscy liderzy struktur zarówno globalnych, jak i lokalnych, związani z omawianym problemem, są zaangażowani w ćwiczenie.
  • Wszyscy mają równe szanse na wniesienie swojego wkładu.

4. Podział na grupy 

  • Praca samodzielna
  • Grupy 4-osobowe 
  • Całą grupą

5. Instrukcja „krok po kroku” i ramy czasowe

  • Zaproponuj użycie Integrated~Autonomy do pracy z określonym problemem, pytając: „Jak to możliwe, że możemy być jednocześnie bardziej zintegrowani i autonomiczni?”. Pokaż uczestnikom przykłady z poprzednich warsztatów. Czas: 5 min
  • Używając 1-2-4-All, wygenerujcie listę akcji do wykonania, pytając: „Gdzie dostrzegacie tarcie na styku konieczności standaryzacji i potrzeby indywidualnego dostosowania?”. Czas: 10 min
  • Poproś uczestników, żeby w grupach 4-osobowych wybrali jedną akcję z listy i odpowiedzieli na pytania: „Jakie jest uzasadnienie dla standaryzacji?” oraz „Jakie jest uzasadnienie dla indywidualnego dostosowania?”. Czas: 10 min
  • Używając 1-2-4-All, opracujcie kroki na drodze do standaryzacji. Następnie powtórzcie ćwiczenie, by określić kroki na drodze do indywidualnego dostosowania. Czas: 10 min
  • Zadaj pytanie: „Które z tych akcji wspierają zarówno standaryzację (grupa A), jak i indywidualne dostosowanie (grupa C). Zobacz: Rysunek poniżej. Czas: 5 min
  • Zapytaj: „Jakie modyfikacje lub kreatywne pomysły mogą pomóc nam przenieść niektóre z akcji grup A i C do grupy B. Zobacz: Rysunek poniżej. Czas: 15 min
  • Wykorzystując 1-2-4-All, dokonajcie priorytetyzacji najbardziej obiecujących akcji, które wspierają zarówno standaryzację, jak i indywidualne dostosowanie.
  • Dopracujcie akcje poprzez użycie ciągów Liberating Structures.

Poniżej: Materiały pomocne w pracy z Integrated~Autonomy.

Co można zyskać?

  • Opracować innowacyjne strategie.
  • Uniknąć oderwanych od rzeczywistości lub skrajnych wahań w polityce, programach czy strukturach.
  • Zidentyfikować ważne paradoksalnie uzupełniające się pary, które w efektywny sposób wspierają podejmowane decyzje.
  • Ocenić decyzje poprzez pytanie: „Eskalujemy w jedną stronę czy może wspieramy obie potrzeby?”.
  • Ocenić i uruchomić nowe strategie.

Podpowiedzi dla prowadzącego

  • Na start dobierz takie pytanie, które jest wyważone, ale jednocześnie pobudza ciekawość w poszukiwaniu skutecznego rozwiązania. Unikaj sformułowania przewrotnego pytania w sposób, który przesłoni jedną ze stron, jak np: „Jak nasze starania na drodze do integracji naszej organizacji niszczą lokalną autonomię?”. Postaraj się, aby pytanie w równej mierze doceniało obie perspektywy: „Co powoduje, że nasze działania wspierają jednocześnie integrację, jak i lokalną autonomię?”.
  • Sięgaj do doświadczenia, jak i do wyobraźni ludzi, pytając: „W jaki sposób możemy wspierać obie potrzeby jednocześnie?”.
  • Celem jest osiągnięcie wierności w kilku kluczowych globalnych aspektach oraz pozwolenie na różnorodność we wszystkich lokalnych potrzebach.
  • Śmiech i westchnienia mogą wskazywać na postęp.
  • Może zaistnieć konieczność zachęcenia grupy do przeprowadzenia wielu eksperymentów jednocześnie.
  • Osiągnięcie szybkich rezultatów bywa często niemożliwe. W takich wypadkach może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia kolejnych rund Integrated~Autonomy.
  • Na początku napięcie pomiędzy dwoma perspektywami bywa zwykle mało widoczne. Gdyby jednak w trakcie ćwiczenia grupa ugrzęzła lub zaczęła się nadto polaryzować, poproś uczestników o przejście na drugą stronę i zajęcie się argumentacją wspierającą alternatywne stanowisko.

Modyfikacje struktury

  • Czynienie postępów z wykorzystaniem struktury Integrated~Autonomy może otworzyć nowe możliwości dla całej organizacji, gdyż ludzie zaczną rozumieć, że wiele skutecznych strategii to rozwiązania uniwersalne. Kiedy tylko to zauważysz, skorzystaj z Min Specs dla określenia tego, co jest konieczne, a co nie jest.
  • Zastąp współpracę i konkurencję integracją i autonomią.

Przykłady zastosowań

  • Dla menedżerów struktur szpitalnych, w celu stworzenia korzystnych kontraktów dla zarządzania wieloma lokalnymi szpitalami w danym regionie
  • Dla grupy przywódców politycznych próbujących zrozumieć, jaki zakres decyzyjności  powinien być możliwy na poziomie federalnym/państwowym, a jaki na lokalnym.
  • Dla ekspertów zajmujących się profilaktyką i kontrolą zakażeń, próbujących stworzyć globalne regulacje, które nie tłumią potencjalnych lokalnych innowacji.

Źródło

Liberating Structures opracowane przez Henriego Lipmanowicza i Keitha McCandlessa.